Van Gerwen valt meer dan 20 kilo af richting WK Darts: ”En ik heb ook geen wasbordje, ik ben geen Brad Pitt hè”

Michael van Gerwen begint aan dit WK Darts met een andere uitstraling dan in voorgaande jaren. Fysiek verandert, mentaal herstart, maar tegelijk uitgesproken kritisch over het nieuwe prijzengeldmodel van de PDC. De Brabander heeft een jaar achter de rug waarin privézorgen en sportieve teleurstellingen zich opstapelden, maar waarin hij ook aan een duidelijke transformatie is begonnen.

“Ik ben meer dan twintig kilo kwijt en we zijn er nog niet. Er moet nog een kilo of tien af,” vertelt hij in de podcast Darts Draait Door. “Een deel komt door bewust leven en bewegen, maar een deel kwam door stress. In een lange relatie kom je in een sleur terecht waarin je jezelf niet op één zet. Nu doe ik dat wel, en dat is belangrijk.”

Goede vriend Vincent van der Voort, jarenlang zijn vertrouweling in het internationale circuit, zag van dichtbij hoe Van Gerwen door een moeilijke periode ging. “In het begin viel hij snel af door de stress. Dan at hij gewoon een hele dag niet, ook omdat hij geen honger had. Dan gaat het ook hard,” zegt Van der Voort.

Het WK Darts komt op een moment waarop Van Gerwen eindelijk weer de balans zoekt tussen topsport en privéleven. Tegelijk werkt hij fysiek aan zichzelf. Minder eten, meer bewegen, andere prioriteiten. Zijn padelbaan blijkt inmiddels belangrijker dan de sportschool.

“De sportschool vind ik geestdodend. Op de padelbaan kom je mensen tegen, het is leuk en het houdt me in beweging. Af en toe een lesje erbij, dat bevalt me. Ik moet een beetje aan mezelf werken, dat is niet onverstandig.”

Die inspanning leidt tot zichtbare resultaten – én tot praktische problemen. Van der Voort vertelt lachend dat kledingleverancier Winmau “gek wordt” van de steeds veranderende maten. Van Gerwen reageert droog: “Ik ga toch ook niet in een pyjama gooien? En ik heb ook geen wasbordje, ik ben geen Brad Pitt hè.”

Waar Van Gerwen zelf werkt aan een nieuwe fysieke basis, verandert ook de wereld waarin hij moet presteren. Dit WK is het eerste toernooi waar de PDC zijn prijzengeld explosief verhoogt. De hoofdprijs overstijgt voor het eerst de grens van één miljoen pond; alle rondes zijn verdubbeld in vergelijking met vorig jaar.

De drievoudig wereldkampioen spreekt van een historische stap, maar zet er meteen een kanttekening bij. “Dat hadden we al die jaren nooit durven dromen,” zegt hij. “Maar de verdeling vind ik alleen niet zo eerlijk.” De verliezend finalist krijgt “maar” 400.000 pond. “Ik vind dat de plek ná de winnaar nooit minder dan de helft kan zijn. De PDC pronkt alleen met de hoofdprijs.”

Volgens Van Gerwen schuilt achter die ogenschijnlijk royale verhoging een structureel probleem dat de PDC zelf kan raken. “Het probleem is straks dat de wereldkampioen kan zeggen dat hij aan bijna geen enkel ander toernooi meer mee hoeft te doen. Wie dat ook is.”

Omdat de Order of Merit volledig op prijzengeld is gebaseerd, dreigt het WK nóg zwaarder te wegen dan het altijd al deed. In alle andere toernooien stijgen de prijzen vanaf 2026 weliswaar mee, maar lang niet in hetzelfde tempo. Het risico: een ranglijst die bol komt te staan van scheve verhoudingen.

Van der Voort deelt die zorg. “Als je een miljoen wint en daarna nog maar een paar toernooien speelt, hoef je voor de rest nergens aan mee te doen. Je positie bovenaan komt niet meer in gevaar. Daarmee breng je de PDC in een lastig parket.”

Van Gerwen illustreert het verschil met een voorbeeld dat rechtstreeks uit de praktijk komt. “Ik moet 600 Pro Tours winnen en dan heb ik nog niet genoeg. Dat is twintig jaar lang alle vloertoernooien winnen. Waar slaat dat op?! Dat kan toch niet?”