De
Premier League Darts is de laatste jaren uitgegroeid tot één van de grootste en meest lucratieve toernooien op de kalender. Maar die uitstraling had het toernooi niet altijd.
Wayne Mardle was erbij in de beginjaren, zo haalde hij bij
Daily Star een opmerkelijke anekdote naar boven. "In 2008, op een regenachtige avond in Sheffield, stond een sjofele
John Part geduldig in de rij bij een taxistandplaats. Hij stond in de rij met vrolijke supporters, van wie velen verkleed waren, terwijl hij probeerde terug te keren naar zijn hotel. Part, een meervoudig wereldkampioen en een van de grootste namen in het darts, had net in de Premier League gespeeld in de arena van de stad."
"Maar er was geen chauffeur of minibus om de spelers naar hun bestemming te brengen", vervolgt Mardle. "Het was een geval van 'bedankt voor het entertainment, maar u kunt nu zelf naar huis gaan'. Zo'n scenario zou tegenwoordig nooit meer gebeuren. Er zal altijd wat gemopperd worden over de werkdruk en de omstandigheden, maar dartspelers hebben het nog nooit zo goed gehad."
Groei
"Dit is de groei van darts in een notendop, John Part die samen met alle anderen in de rij staat om een taxi naar zijn hotel te krijgen. Dat zou je nu toch niet meer zien? Ik zat in de auto met
Peter Manley en onze wederhelften. Het was gewoon een kwestie van 'zoek het zelf maar uit'. John deed altijd zijn eigen ding, maar toch..."
Mardle heeft de sport geweldig zien evolueren. "Tegenwoordig kun je niet in de buurt van de spelers komen. Het zijn net voetballers uit de Premier League. Er staan auto's en minibussen klaar voor de spelers. Het laat zien hoe hard de sport is gegroeid en hoe professioneel het is geworden."
Roadshow
"Ons werd in de beginjaren verteld dat het een rondreizende roadshow was, dat we de dartssport zouden laten groeien," herinnert Mardle zich over de begindagen van de Premier League. "Ja, het zou competitief zijn omdat je wilt winnen, maar het ging om entertainment. Het werd niet zo serieus genomen."
"We gingen naar plaatsen als Colchester en Norwich met 600-700 mensen. Toen we eens te gast waren in Bournemouth, waar 3.200 mensen waren, was het 'wow'. Het was alsof dat het meest verbazingwekkende was dat we ooit hadden gezien. Je moet niet vergeten dat de meesten van ons toen voor de World Matchplay (in de Winter Gardens in Blackpool( hadden gespeeld, waar 1.800, 1.900 mensen zaten. Over het algemeen waren het er 500, 600, 700. We gingen niet naar plaatsen als Nederland en Duitsland. Aberdeen of Glasgow was het verste dat we gingen. Het was niet zoals nu, het was zo anders."