"Ik voel me hier thuis – wie er ook staat, ik ga ze gewoon pakken" - Mitchell Lawrie (15) schrijft geschiedenis op Lakeside

De sensatie van het toernooi. De revelatie van het jeugd­darts. En sinds vandaag: de jongste halve finalist in de geschiedenis van Lakeside. Mitchell Lawrie, pas 15 jaar oud, dartelt over het heilige podium alsof hij nooit anders heeft gedaan. En dat is precies hoe hij zich voelt.

Wanneer hem wordt verteld dat hij de jongste halve finalist ooit is, kan hij het nauwelijks geloven. "Kun je dat nog eens zeggen?" grapt hij. Maar achter die glimlach schuilt een jongen die uitzonderlijke volwassenheid toont voor zijn leeftijd. "Ik hou ervan om daarboven te staan. Ik voel me thuis op dat podium. Ik heb mijn ritme, mijn worp, alles klopt. En eerlijk? Elke keer dat ik er sta, denk ik: ik ga mijn tegenstander gewoon slopen."

Voor het eerst dit toernooi leek er een moment van frustratie zichtbaar bij de jonge Schot. Maar zelf ziet hij dat anders. "Ik was helemaal niet gefrustreerd," benadrukt hij. "Ik liet zijn tempo me even beïnvloeden. Hij probeerde me te vertragen. Misschien dacht hij dat ik door mijn leeftijd minder ervaren ben. Maar ik heb zoveel spelers die dit soort dingen proberen… het raakt me niet."

Toch duurde het een paar legs voordat hij volledig schakelde. "Hij deed het de hele tijd, dus ik dacht: wen er maar aan. En zodra dat lukte, werd het eigenlijk heel makkelijk." En dat was zichtbaar: zonder ook maar één set te verliezen ging Lawrie door naar de halve finales.

Volgens hemzelf sloeg zijn tegenstander uiteindelijk zijn eigen glazen in. "110 procent! Hij haalde zichzelf meer uit zijn spel dan dat hij mij uit het spel haalde. En zelfs als hij ineens sneller ging gooien, was het ook prima geweest. Ik kan met beide ritmes omgaan."

Aan het einde van de wedstrijd deelden de twee spelers een kort moment samen. "Hij is echt een leuke kerel naast het bord," zegt Lawrie. "Op het podium wil hij winnen, net als ik. Maar na afloop wenste hij me gewoon succes. Hij is een goede gozer."

In de halve finale wacht Jenson Walker, een bekende naam uit het jeugdcircuit. De twee hebben meerdere keren tegenover elkaar gestaan, en die ontmoetingen waren bijna altijd spectaculair. De laatste keer was tijdens de kwartfinale van de Europe Cup Youth. "Hij versloeg me daar met 4–3," herinnert Lawrie zich scherp. "Ik miste twee matchdarts. Dus ja, ik wil revanche."

Maar de jonge Schot is ook realistisch en respectvol. "Jenson is een top speler. Echt een klasbak. Hij is zelfverzekerd, heeft ervaring, en vorig jaar stond hij nog in de jongensfinale. Het wordt een zware test."

Met twee tieners in de halve finale zet de WDF een enorme stap in de promotie van de jeugd. Lawrie erkent hoe bijzonder het is. "Het is geweldig voor het jeugd­darts. Twee jonge gasten die doorstromen naar de halve finale van een WK… dat laat zien hoe sterk het niveau is."

Hij voorspelt grote dingen voor zijn aankomende tegenstander. "Jenson is één van de beste spelers in het toernooi. Hij gaat later een PDC Tour Card pakken, daar geloof ik heilig in. Hij gaat nog veel bereiken."

Ondanks alle aandacht, druk en verwachtingen blijft Mitchell Lawrie opvallend ontspannen. De combinatie van bravoure en volwassen nuchterheid maakt hem hét verhaal van dit WK. En met zijn scorend vermogen en mentale weerbaarheid lijkt er maar één vraag over: Hoe ver kan dit 15-jarige wonderkind reiken op het grootste podium van de WDF?

Eén ding is duidelijk: wie hem nog wil stoppen, zal iets bijzonders moeten doen. Lakeside heeft een nieuwe publiekslieveling – en hij is pas net begonnen.