"Dat is een negatieve mindset en niet iets wat bij mij past" - Luke Humphries in twijfel na moeizame periode

Luke Humphries heeft zich met de nodige moeite geplaatst voor de tweede ronde van de World Series of Darts Finals 2025. De wereldkampioen en huidige nummer één van de wereld rekende in Amsterdam met 6–5 af met James Wade, maar ondanks een gemiddelde dat zeven punten hoger lag dan dat van zijn opponent, toonde hij zich opvallend kritisch.

“Ja, een 99-gemiddelde… eerlijk gezegd is dat nogal geflatteerd,” vertelt Humphries aan Online Darts. “Het was een erg wisselvallige partij. Ik voel dat ik nog altijd die briljante legs in me heb, zoals gewoonlijk, maar de constante lijn ontbreekt. Dat is het enige wat mijn spel momenteel mist.”

De Engelsman ontsnapte onderweg zelfs aan een matchdart en gaf toe dat hij zich niet op zijn gemak voelde. “Ik voelde me de hele wedstrijd eigenlijk niet comfortabel,” legt hij uit. “Ik wisselde voortdurend van flights om m’n hoofd gerust te stellen, om iets te veranderen en me beter te voelen. Even leken de witte flights te werken, maar daarna moest ik alweer terug. Het voelde echt als een gevecht. Maar goed, als je wint maakt het niet uit. Morgen is een nieuwe dag: andere partij, andere speler, andere persoon. Vaak ben ik na een moeizame eerste ronde juist gevaarlijker.”

Humphries erkent dat het getwijfel niet typisch is voor hem. “Normaal denk ik nooit aan het veranderen van flights, stems of darts. Nu spookt dat constant door m’n hoofd. Dat is een negatieve mindset en niet iets wat bij mij past, maar op dit punt in mijn carrière wil ik alles proberen. Na het WK volgend jaar ga ik sowieso iets nieuws testen. Zelfde barrelvorm, maar een andere setup. Misschien is deze opstelling aan z’n eind. Ik weet dat er een niveau in mij zit dat echt heel goed kan zijn, vergelijkbaar met de hoge gemiddelden van spelers als Luke Littler en de anderen.”

Ondanks zijn status als nummer één blijft Humphries hongerig naar progressie. “Ik beschouw mezelf als een top­speler – ik ben de nummer één – maar ik weet dat ik nog beter kan. Ik heb al veel gewonnen, maar ik voel dat er nog een extra stap mogelijk is. Zonder arrogant te klinken: er zit iets in mij dat ik eruit wil halen voordat het te laat is. Als ik meer titels wil winnen, moet ik beter worden dan ik nu ben, want de andere toppers worden ook steeds beter.”

Over de beslissende leg tegen Wade zegt hij: “Dat is typisch James. Het zou niemand verbazen als hij had gewonnen met een gemiddelde dat zeven of acht punten lager ligt. Hij doet altijd de juiste dingen op het juiste moment. Dit keer niet, en dat was verrassend. Toen hij 51 raakte, was ik er zeker van dat hij dubbel 16 zou pakken. Toen hij die miste, dacht ik meteen dat de laatste pijl wél zou gaan – dat overkomt me vaak. Maar hij miste ruim. Toen ik naar dubbel 14 stapte, zei ik tegen mezelf: ‘Dit is als een emmer, je gaat ’m raken.’ En hij ging er recht in. Die positieve switch in mijn hoofd hielp me echt.”

Na zijn wereldtitel en Premier League-zege staat de teller voor Humphries al op acht majors, een World Cup, acht European Tour-titels en twee World Series-zeges. Toch blijft de drang om te winnen onverminderd groot. “Ik denk dat ik nu hongeriger ben dan ooit,” zegt hij. “Als je net op de tour komt en af en toe een wedstrijd wint, is de honger anders. Maar als je regelmatig grote titels pakt, wordt het een soort verslaving – je wilt niet dat het stopt. Niet winnen gedurende drie, vier, vijf maanden voelt verschrikkelijk. Dat winnende gevoel voedt de honger.”

In de tweede ronde wacht Kevin Doets, een affiche waar Humphries naar uitkijkt. “Geweldig om weer tegen Kevin te spelen. Is hij nu eigenlijk Nederlands of Zweeds? [lacht] O, hij is Nederlands maar woont in Zweden? Dan wordt het lastig – het Nederlandse publiek zal tegen me zijn! Ik dacht echt dat hij Zweeds was. Misschien moet ik dat morgen maar eens tegen het publiek zeggen. Kevin is een fantastische speler. We hadden eerder dit jaar in Duitsland al een rare, spannende partij. ‘Best of 11’ kan alle kanten op. Hij zal z’n kansen zien, ik de mijne. Ik maak het mezelf nooit makkelijk, dus het wordt ongetwijfeld spannend.”

Om zijn absolute topvorm terug te vinden weet Humphries wat hem te doen staat. “Ik moet gewoon meer spelen. Nu speel ik hier en daar een toernooi en neem dan een week vrij. Sinds de Premier League is het een beetje horten en stoten. Meer toernooien betekent meer ritme, meer training en dus automatisch een hoger niveau. De komende weken en maanden zal dat mijn spel weer opkrikken.”

Hoewel hij streng is voor zichzelf, beseft Humphries dat 2025 nu al een geslaagd jaar is. “Ik ben misschien te hard voor mezelf, maar ik wil altijd beter. Soms worden mijn prestaties onderschat en probeer ik te vaak een speler te zijn die elke partij 105 gemiddeld gooit. Dat ben ik niet – ik ben een ‘game player’, ik speel de tegenstander en win wat voor me staat. Je hoeft geen 110 gemiddeld te gooien en 6–1 te winnen. Een 6–5 is goed genoeg, want het brengt je verder. Ik weet dat er nog een niveau in mij zit dat ik volgend jaar wil vrijmaken. Maar hoe dan ook: een paar majors, European Tour, World Series, en vooral de US Darts Masters – het is zeker geen slecht jaar geweest.”