''Wat een f*cking game'' - Luke Littler trekt in thriller aan het langste eind tegen Jermaine Wattimena

In een zinderende avond vol emotie en drama in de Winter Gardens, bewees Luke Littler opnieuw waarom hij sinds januari de trotse drager is van de wereldtitel. De 18-jarige sensatie leek op weg naar een pijnlijke nederlaag, maar knokte zich op heroïsche wijze terug van een 7-2 achterstand tegen Jermaine Wattimena, om uiteindelijk na een verlenging te zegevieren.

“Ik ben blij dat ik eroverheen ben geraakt,” begon Littler zijn nabeschouwing bij Dartsnieuws. “Het was hard werken. Bij beide pauzes stond ik drie à vier legs achter. Maar ik zei tegen mezelf: je moet er als een raket uitkomen na die tweede pauze. Zoals ik altijd zeg: je staat op het podium tot het einde.”

Het moment dat de wedstrijd kantelde, kwam kort na die tweede onderbreking. Littler, zichtbaar aangeslagen maar strijdvaardig, richtte zich op het publiek en gebaarde: “I’m still here.” Het werd een symbool van zijn mentale wederopstanding. “Ik dacht er eigenlijk niet echt bij na, het kwam gewoon,” aldus Littler. “Maar ik wist: als het 8-2 of 9-2 zou worden, dan is het klaar. Dus ik móést minstens twee of drie legs winnen bij die herstart.”

En winnen deed hij. Vijf legs op rij zelfs, waarmee hij voor het eerst op voorsprong kwam: 8-7. “Toen het 8-8 werd, voelde ik dat Jermaine wat gas terugnam. Ik dacht: ik heb ‘m. Maar hij kwam weer opzetten, en ik moest diep gaan om met twee legs verschil te winnen.”

Voor het eerst sinds zijn wereldtitel wees Littler naar de ster op zijn shirt – een zichtbaar teken van zijn geloof en status. “Het was gewoon een moment voor mezelf én de fans: we zijn kampioenen met een reden. We komen altijd terug.”

Toch was het geen wedstrijd met topcijfers. “Onze gemiddelden waren niet hoog, en de dubbels waren matig. Maar zoals ik eerder heb gezegd: je moet kijken naar wat voor je ligt. Ik heb Andrew Gilding één keer eerder ontmoet. Zijn tempo ligt me niet, maar ik moet mijn eigen routine vinden – meer is er niet.”

Op de vraag waarom het zo stroef begon, bleef Littler het antwoord schuldig. “Geen idee. Backstage was ik echt goed, bijna elke beurt een 180. Maar op het podium gebeurde het gewoon niet. Uiteindelijk vond ik wat ritme – maar verder moet je gewoon doorgaan.”

Ook zijn gebruikelijke voorkeur voor tops en tens week hij in het begin af. “Instinct. Ik ga in het begin van de wedstrijd vaak voor de dubbel die ik toevallig overhoud, gewoon om te kijken hoe die valt. Als het niet werkt, wissel je.”

Zijn opponent Jermaine Wattimena, vooraf als underdog bestempeld, droeg zijn steentje bij aan het spektakel. “Hij zei na afloop: ‘Wat een f*cking game.’ En dat was het ook,” lachte Littler. “Ik kon het zelf amper geloven. Ik speelde niet m’n beste darts, maar vond toch een manier. En Jermaine gaf niet op, die sleepte er nog een verlenging uit.”

Voor Littler was het sinds het duel met Ryan Joyce op het WK zijn meest emotionele partij. “Ik heb sindsdien niet meer zoveel emotie getoond. Maar het is goed om dat ook van jezelf te laten zien – dat je een manier weet te vinden om terug te komen.”

Toch schrijft de jonge Engelsman zijn comeback niet toe aan pure mentale kracht. “Ik denk niet dat ik de sterkste mentale speler ben. Eén van de besten daarin is Nathan Aspinall. Als hij vijf of zes-nul achterstaat, vindt hij altijd een manier om terug te komen. Misschien heb ik daar wat van meegepikt. Nathan geeft nooit op. Hij blijft vechten tot het einde.”

Het moment waarop Littler dacht dat de wedstrijd misschien al verloren was, kwam bij 7-2. “Ik zei tegen mezelf: deze leg móét je pakken, anders wordt het onmogelijk. En ik deed het. Vanaf daar pakte ik vijf legs op rij en stond ik ineens voor. Het was gewoon geweldig.”

Of deze thriller een voorbode is dat zijn naam op de trofee staat? Littler blijft voorzichtig. “Ik heb vanaf het begin gezegd: kijk alleen naar wat er voor je ligt. Gezzy zit aan de andere kant van het schema, ik weet eigenlijk niet eens wie er nog meer in die helft zit. Voor mij draait het om focus houden en doorgaan.”

De Winter Gardens kregen waar voor hun geld, dat beaamt ook Littler. “Ik heb op geweldige podia gespeeld. Het WK is natuurlijk ongeëvenaard, maar dit is zonder twijfel de nummer twee. De sfeer was fantastisch – dát is darts.”