"We kunnen het. Jij en ik, we doen dit samen" - Zichtbaar geëmotioneerde Wade draagt zege op Littler op aan zijn zoontje Arthur

James Wade heeft opnieuw bewezen dat ervaring nog altijd telt in de moderne dartswereld. De 41-jarige Engelsman boekte vrijdagavond een indrukwekkende 10-7 overwinning op wereldkampioen Luke Littler in de tweede ronde van het EK Darts 2025. In een emotioneel interview na afloop liet The Machine niet alleen zijn tevredenheid over het sportieve resultaat blijken, maar sprak hij ook openhartig over zijn persoonlijke drijfveren en de invloed van zijn zoon Arthur.

"Het was een lastige wedstrijd", begon Wade tegenover Dartsnieuws.com. "Ik denk dat ik ruimer had moeten winnen, eerlijk gezegd. Ik liet hem te vaak terug in de partij komen, maar goed — ik ben gewoon blij dat ik gewonnen heb."

De wedstrijd tegen Littler kende meerdere fases. Wade nam vroeg in de partij het initiatief, maar liet de jonge wereldkampioen enkele keren ontsnappen. "Ik heb hem een aantal keer in de wedstrijd terug laten komen", gaf hij eerlijk toe. "Dat frustreert me wel, want ik had het eerder kunnen beslissen. Maar het belangrijkste is dat ik de klus heb geklaard."

Het was voor Wade de eerste keer dat hij Littler versloeg op televisie, iets wat hem zichtbaar goed deed. "Ja, dat is mijn eerste overwinning op Luke op een tv-toernooi", glimlachte hij. "Ik had hem eigenlijk ook al moeten pakken op de World Matchplay."

Wade maakte er geen geheim van dat zijn overwinning een diepere betekenis had. Het ging hem niet alleen om rankingpunten of prijzengeld, maar om wat zijn zege symboliseerde voor zijn gezin — vooral voor zijn zevenjarige zoon Arthur. "Het is geweldig voor iemand als mijn zoon, die het op dit moment best moeilijk heeft", vertelde Wade zichtbaar geëmotioneerd. "Arthur, we kunnen het. Jij en ik, we doen dit samen."

Hij benadrukte meerdere keren dat zijn motivatie tegenwoordig niet meer uit sportieve trots komt, maar uit zijn rol als vader. "Ik doe dit niet meer voor mezelf", zei hij. "Ik wil mijn zoon laten zien dat ook mensen die anders zijn, die wat eigenaardigheden hebben, iets bijzonders kunnen bereiken. Dat we, hoe moeilijk het soms ook is, gewoon kunnen winnen. Dat is wat ik hem wil leren."

Wade stond bekend als een speler die in het verleden vaak worstelde met zijn emoties en mentale balans, maar in Dortmund straalde hij rust uit. "Ik ben hier niet 'hyped up'" zei hij met een glimlach. "Ik ben ontspannen, kalm, koel. En dat helpt. Mijn zoon zal later goede dingen doen, dat weet ik zeker. Arthur, ik zei het je: we kunnen het." Toen de verslaggever hem feliciteerde, reageerde Wade simpel maar oprecht: "Dank je wel. Dit betekent veel voor me."

Wade kreeg ook de vraag hoe hij terugkijkt op zijn carrière, waarin hij ondanks ups en downs telkens weer terugkeert aan de top. "Ik ben niet per se trots", antwoordde hij eerlijk. "Ik doe gewoon mijn werk. Twee jaar geleden zeiden mensen dat ik uit de top 16 zou vallen, en toen haalde ik de finale. Nu sta ik weer in de kwartfinale. Ik blijf gewoon mijn best doen."

Toch maakte hij duidelijk dat zijn perspectief op het leven inmiddels anders is dan vroeger. "Vroeger ging het me om geld, om titels, om ranking. Dat heb ik allemaal gehad" zei hij. "Nu wil ik vooral mijn zoon laten zien dat het niet uitmaakt wie je bent of hoe je in elkaar zit — je kunt nog steeds iets bereiken."

Het gesprek werd persoonlijker toen Wade vertelde over de uitdagingen waar zijn gezin mee te maken heeft. Zijn zoon Arthur heeft, zoals hij het zelf noemt, 'een aantal problemen', en dat heeft Wade zijn kijk op de wereld veranderd. "Sinds Arthur er is, ben ik veranderd", zei hij. "Toen hij werd geboren dacht ik dat hij mijn 'gave' zou ontwijken — maar hij heeft hem geërfd. En dat is prima. Want nu is het mijn missie om hem en kinderen zoals hij te helpen."

De Engelsman sprak open over zijn wens om meer aandacht te vragen voor mentale en ontwikkelingsproblemen bij kinderen. "De grootste uitdaging in mijn leven nu is om mensen te helpen die begrijpen wat dat betekent", legde hij uit. "Er zijn zoveel ouders die niet weten waar ze terecht kunnen. Toen mijn kind werd gediagnosticeerd, wist ik het ook niet. Ik wist niet wie ik kon bellen of waar ik moest beginnen."

Wade hoopt dat de PDC en de dartswereld hem kunnen helpen bij dat doel. "Ik geloof dat de PDC geweldige mensen heeft, en ik weet dat ze me zullen steunen", zei hij. "Er zijn ook andere darters en moeders die al hebben aangeboden te helpen. Dat betekent veel voor me. Voor het eerst in twintig jaar word ik gedreven door iets anders dan mezelf. En dat voelt goed. Het is spannend om dat pad te bewandelen."

Met zijn kenmerkende nuchterheid voegde hij eraan toe: "Misschien klink ik een beetje raar, of mensen denken dat het onzin is wat ik zeg, maar ik meen het. Ik wil ambassadeur worden van iets dat nog niet bestaat. Iets nieuws, iets goeds."

Dat Wade nog altijd geliefd is bij het publiek, merkte hij ook in Duitsland. "Vanochtend, toen ik van de trein stapte, kwam ik een groep fans tegen", vertelde hij lachend. "Ze zeiden dat ze wisten dat ik vanavond zou winnen. Dat was mooi om te horen. Er is een fanbase hier in Duitsland die me echt steunt, en dat doet me goed."

Over het spelen in een uitverkochte arena was hij eerlijk: "Ik was behoorlijk nerveus hoor. Echt. Ik vond dat ik het eerder had moeten afmaken, maar ik ben blij dat ik gewonnen heb. En ik ben blij dat ik vooruit kan kijken."

Aan het eind van het gesprek vat Wade zijn gevoelens samen in een zin die alles zegt over zijn huidige levensfase. "Mijn zoon is mijn grootste held", zei hij zacht maar resoluut. "Ik ben nu gedreven door iets nieuws, iets wat me energie geeft. Ik geniet weer van het leven, en dat komt allemaal door hem."