EXCLUSIEF INTERVIEW | Maximilian Czerwinski kijkt uit naar zijn eerste professionele PDC-seizoen: "Dit kan niemand me meer afnemen"

Q-School 2025 groeide op de laatste zondag uit tot een historische dag voor het Duitse darten. Het toernooi in Kalkar had aan het einde nog een ware sensatie in petto: Maximilian Czerwinski was bij zijn debuut op Q-School een van de vijf Duitse spelers die een PDC Tour Card wist te bemachtigen.

In een exclusief interview met Dartsnieuws.com gaf Czerwinski een boeiend kijkje achter de schermen van Q-School en legde uit welke uitdagingen de spelers in Kalkar moesten overwinnen. De 26-jarige reageerde op zijn onverwachte succes en sprak vol verwachting over zijn eerste jaar als professional. Daarnaast ging hij in op de ingrijpende veranderingen die het winnen van een PDC Tour Card met zich meebrengt.

Lees ook

James Wade adviseert Mike de Decker en andere afwezigen in Premier League Darts: "Als je blijft huilen over wat oneerlijk is, zou je de hele dag huilen"

Maximilian, voor velen ben jij een van de grootste verrassingen van Q-School 2025. Wat waren je persoonlijke doelen en verwachtingen toen je naar Kalkar afreisde?

"We hadden een accommodatie geboekt voor de hele week, met als doel in ieder geval de finalefase van Q-School te bereiken. Ik wilde goed spel laten zien en misschien tegen een of twee voormalige Tour Card-houders spelen, of tegen favorieten zoals Jimmy (van Schie, red.) of Belli (Stefan Bellmont, red.). Uiteindelijk verliep het heel anders en won ik de Tour Card. Veel mensen zeiden van tevoren dat ik het in me had, maar anderen adviseerden om vooral de ervaring mee te nemen. Voor mij ging het vanaf het begin om ervaring opdoen – ik had zelfs al hotels geboekt voor de Challenge Tour. Het plan was om de Q-School te verkennen en alles te leren kennen, zodat ik de volgende keer vol kon aanvallen. De Tour Card winnen was een enorme verrassing, zelfs voor mij. Ik had het totaal niet verwacht en begrijp volledig dat ik de grootste verrassing ben onder de Duitse Tour Card-winnaars."

Heb je al kunnen wennen aan dit verrassende succes en het feit dat je nu een van de 128 PDC-professionals bent?

"Ik moet zeggen dat ik zonder verwachtingen naar Q-School ging. Toen kwam de wedstrijd tegen De Zwaan, en ineens gebeurde het gewoon. Natuurlijk was ik extreem blij, vooral omdat ik al wist – ik zat aan tafel met Leon Weber, die constant de ranglijsten bijwerkte en alle wedstrijden volgde – dat of ik of De Zwaan de Tour Card zou krijgen. Het was totaal onverwacht, en ik had me niet gerealiseerd hoeveel werk het winnen van een Tour Card met zich mee zou brengen. Het begon al op zondagavond en ging door naar maandag, toen duizenden mensen me feliciteerden via Instagram en WhatsApp. Je wilt eigenlijk iedereen antwoorden, en voor ik het wist, was de hele maandag al voorbij. Plotseling benaderen mensen met wie ik nog nooit heb gesproken me over sponsoring en dergelijke. Natuurlijk is er ook de organisatorische kant, zoals alles regelen met mijn werkgever – er komt veel bij kijken. Het begint langzaam door te dringen, maar ik besef het nog niet helemaal voor de volle 100 procent."

Tot welke conclusie zijn jij en je werkgever gekomen? Wat is je plan voor de Pro Tour?

"Ik legde het aan mijn baas uit, en hij zei: 'Jo, ga ervoor!' Als hij dit ooit hoort: groeten aan Markus, de beste teamleider ooit! Hij staat volledig achter me. Het gesprek duurde nog geen half uur. Hij zei meteen: 'Laten we het doen, we kunnen dit aan.' Ik ben vastbesloten om de hele Pro Tour te spelen."

De Q-School 2025 was je eerste deelname ooit. Raakte je snel gewend aan de sfeer op de PDC-vloer?

"Het was een enorm verschil met alles wat ik daarvoor had meegemaakt. We hadden een dartbord in onze accommodatie en speelden daar wat, maar toen we om kwart voor elf op de eerste dag van de eerste fase bij de zaal aankwamen, was het overweldigend vol. Hoewel ik wist dat er 450 mensen zouden zijn, was het toch indrukwekkend hoe druk het was. Bij alle borden, inclusief de toernooiborden en oefenborden, stonden al vier of vijf mensen.

De sfeer was in het begin gezellig, zoals bij 'normale' toernooien, maar zodra de PDC de aankondiging deed dat de loting was verricht en de eerste wedstrijden werden omgeroepen, voelde je de spanning toenemen. Alles werd serieuzer. Toen de eerste wedstrijden begonnen, keek ik nog een keer naar de loting en besefte dat het lastig zou worden. Ik ben iemand die veel moet opwarmen, maar er waren minstens tien mensen per oefenbord, vooral tijdens de eerste twee rondes. Op de eerste dag leerde ik al dat het misschien beter was om meer in de accommodatie te oefenen.

Toen we eindelijk naar het speelbord gingen, kondigde de schrijver de laatste negen oefendarts aan, en toen begon het echt. Het was een compleet andere sfeer dan ik gewend was. Op de Development Tour of NEXT GEN gaat het er veel relaxter aan toe."

Vorig jaar trok Czerwinski onder andere de aandacht met een halve finale in de NEXT GEN

Je bereikte de laatste 16 op je eerste Q-School-dag in de eerste fase. Hoe voelde je je die dag?

"Ik moet zeggen dat, hoewel de resultaten goed waren, ik me echt niet goed voelde. Dat had waarschijnlijk te maken met alle andere factoren. In Kalkar hing de airco boven het bord, en het was echt ijskoud. Logisch, met zoveel deelnemers moest de ventilatie aan, maar het was extreem koud. Dat was het ergste voor mij. Mijn hand was bevroren en mijn arm voelde helemaal koud aan. De resultaten waren prima, mijn timing was goed en ik kwam door mijn wedstrijden heen... maar als ik eerlijk ben, dacht ik bij mezelf: 'Als dit alles is, speel je de finalefase, verlies je vier wedstrijden en dan is het voorbij.' Dus achteraf voelde het niet zo goed."

Je bereikte de kwartfinales op dag drie van de eerste fase en kwalificeerde je daarmee rechtstreeks voor de finalefase. Je maakte een goede indruk en plaatste je op dominante wijze voor die finalefase. Heeft dit je eigen verwachtingen veranderd?

"Na dag twee en drie dacht ik bij mezelf: 'Laat ik ervan genieten.' Na dag één had ik kunnen zeggen dat ik niet zou spelen, maar ik was er, ik ging naar de arena, keek naar mijn jongens en dacht: waarom zou ik niet spelen? Ik geloof niet dat er iets erger is dan erbij zijn en alleen maar moeten toekijken. Na woensdag voelde het best goed… de resultaten waren positief, maar soms was de flow er helemaal niet. Ik miste veel op de 5 en 7, en dat zat de hele tijd in mijn hoofd. Ik maakte me zorgen dat de finalefase een echte uitdaging zou zijn als ik die fouten niet kon uitbannen. Maar uiteindelijk voelde het goed om de dag toch te winnen."

Op de tweede dag van de finalefase maakte je indruk met gemiddelden van 90+ en bereikte je de laatste 16. Hoe ben je erin geslaagd je spel zo snel naar dit niveau te tillen?

"Op de eerste dag werd ik in de eerste ronde uitgeschakeld door Simon Trommler. Dat was de enige dag waarop ik echt nerveus was, omdat ik wist dat ik in de finalefase moest presteren. Ik dacht veel na over mijn spel in de accommodatie. Veel mensen vertelden me dat ik te gehaast was, te snel naar het bord gin, en meer ontspannen moest zijn. Op de tweede dag besloot ik: 'Kom op, doe alles wat rustiger,' en dat werkte echt. Het gevoel was goed, het scoren liep lekker en ik deed alles wat langzamer. Dat heeft me zeker geholpen. Ook merkte ik dat ik goed in de wedstrijden kwam, wat vooral kwam doordat ik van tevoren goed kon opwarmen. Vóór het toernooi waren er soms volledig lege oefenborden, of met slechts twee spelers. Daardoor voelde het als een normaal toernooi waarbij je op je gemak kunt opwarmen."

Lees ook

"Dit kan het begin zijn van het winnen van miljoenen": Phil Taylor prijst MODUS Super Series voor het bieden van een springplank naar het grote podium

Je stuitte in de derde ronde op Leon Weber, een goede vriend van je. Hoe ben je met deze situatie omgegaan?

"Mijn spel was echt niet goed... Leon wilde die Tour Card echt, en ik had meer een 'als het gebeurt, gebeurt het'-houding. Gedurende de hele wedstrijd wenste ik van binnen dat Leon zou winnen, maar ik kon hem natuurlijk niet zomaar laten winnen. Ik wilde ook laten zien wat ik kon. In de eerste leg raakte ik twee keer de single 17 met nog 10 punten over, in plaats van de single 2. Leon kwam via een 26-darter op 1-0. Ik dacht de hele tijd: 'Als mensen dit zien, vooral degenen die me kennen en weten hoe vaak ik heb gezegd dat ik me niet klaar voel voor een Tour Card, zullen ze denken dat ik Leon laat winnen.' Dat bleef maar door mijn hoofd spelen. Maar uiteindelijk kwamen we allebei beter in ons spel, won ik de wedstrijd, en was ik natuurlijk dolblij."

Je kondigde al aan dat je veel wilde vertellen over de slotdag. Waarom laat je de beslissende zondag niet even voor ons de revue passeren?

"De dag begon super chaotisch omdat we de accommodatie nog moesten opruimen. We maakten alles klaar, zaten ontspannen aan het ontbijt en kwamen toen pas relatief laat aan bij de hal. Daardoor had ik niet veel tijd om op te warmen, maar het gevoel tijdens de warming-up was geweldig. Vervolgens kwam de mededeling dat de loting had plaatsgevonden. Ik wist meteen dat ik de eerste wedstrijd tegen Harrysson zou spelen. Ook Angelo Balsamo zat in mijn poule, en ik wist dat ze allebei al veel punten hadden verzameld. Als ik Leon een plezier wilde doen en revanche wilde nemen voor zijn overwinning van vrijdag, dan was dit het moment. Ik begon goed aan de wedstrijd tegen Harrysson en gelukkig hield ik mijn zenuwen ook in de beslissende leg in bedwang. Het was gewoon een goede wedstrijd. Na de overwinning wilde ik nog een paar punten verzamelen, tegen Angelo spelen, en misschien nog wat tegenstanders uitschakelen voor Leon."

Je versloeg Max Hopp met 6-2 en Jeffrey de Zwaan met 6-4 in de wedstrijd om de Tour Card. Kun je je de eerste momenten na je Tour Card overwinning nog herinneren? Wat ging er door je heen?

"Ik ben van nature geen emotionele speler. Bij belangrijke momenten of cruciale worpen blijf ik kalm. Ik juich niet of laat me niet snel meeslepen. Maar in de wedstrijd tegen de Zwaan kwamen de emoties wel naar boven, omdat het echt ergens om ging. Toen ik de finishes van 122 en 124 raakte, was ik echt blij en gaf ik mezelf een duwtje in de rug. Het moment waarop ik daarna ook een score van boven de 120 gooide, voelde als een keerpunt... Ik besefte dat ik zoveel kansen had, dat ik een grote voorsprong had opgebouwd, en dat ik het nu niet mocht laten slippen door domme fouten. Toen de wedstrijd voorbij was, voelde alles eerst vrij neutraal. Aan de ene kant besefte ik dat Jeffrey de Zwaan al eerder had gezegd dat zijn carrière misschien voorbij zou zijn als hij de Tour Card zou verliezen. Natuurlijk, in een competitie wint de betere speler uiteindelijk, maar het idee dat zo'n wedstrijd het einde van een dartscarrière kan betekenen was indrukwekkend. Achteraf was er een enorme euforie: de mensen die me steunden waren echt blij voor me. Leon (Weber) kwam naar me toe, omhelsde me en gaf me een kus. Op dat moment was alles nog puur geluk. Daarna ga je naar huis en is het allemaal nog zo onwerkelijk. Ik volg de resultaten van de Q-School, de Players Championship, en de Challenge Tour al twee of drie jaar. Ik had nooit van mijzelf verwacht dat ik daar ook onderdeel van zou uitmaken."

Maximilian, je lijkt veel na te denken over darts. Zou je dat willen bevestigen?

"Ja, dat klopt... soms op een positieve manier, soms ook negatiever. Natuurlijk kan dat niet tijdens het spel zelf, want dan werkt het juist averechts. Je moet 100 procent gefocust zijn op het bord, vooral nu ik op de tour speel. Maar ja, ik ben iemand die veel nadenkt, zowel voor als na een wedstrijd. Het is echt een slechte gewoonte waar ik aan probeer te werken, en ik merk dat ik er steeds beter in word. Ook mijn nervositeit krijg ik langzaam steeds meer onder controle. Vroeger had ik daar veel moeite mee, maar ik merk dat het verbetert door de ervaring die ik opdoe met de vele toernooien, de confrontaties met sterke tegenstanders en de overwinningen. Dat geeft je zelfvertrouwen een boost en vermindert de angst dat je een wedstrijd misschien niet zult winnen."

Laten we afsluiten met een vooruitblik op je eerste seizoen als PDC-professioneel. Ga je je eerste jaar als Tour Card-houder gebruiken om ervaring op te doen op de Pro Tour, of heb je al concrete sportieve doelen gesteld?

"Ik wil niet eindigen met het idee dat ik de hele tour heb meegespeeld en slechts twee keer de eerste ronde heb gewonnen – dat zou zeker niet het doel moeten zijn. Persoonlijk heb ik nog geen idee hoe het zal zijn op de tour. Hoe het bijvoorbeeld voelt om tegenover iemand als Michael van Gerwen te staan en tegen hem te spelen. Dat is iets wat ik op dit moment nog niet kan inschatten, omdat ik de ervaring simpelweg nog niet heb. Maar ik heb wel duidelijke sportieve doelen. Zoals ik al zei, wil ik zoveel mogelijk toernooien spelen en een goede indruk achterlaten bij mijn tegenstanders. Zelfs de sterkere spelers moeten weten dat het geen gemakkelijke wedstrijd tegen mij zal zijn. Ik wil niet dat elke tourkaarthouder denkt: 'Oh, nu speel ik tegen Max, hij heeft tot nu toe maar één wedstrijd gewonnen, die zal ik wel uitschakelen.' Ik kijk er in ieder geval naar uit. Hoeveel mensen hebben de kans om de absolute topspelers en legendarische dartspelers persoonlijk te ontmoeten en tegen ze te spelen? Ik hoop bovendien dat ik een mooie loting krijg voor mijn eerste Players Championship-toernooi, want dat zou me echt kunnen motiveren en pushen om het beste uit mezelf te halen."

Je zal nu deelnemen aan de grootste dartstoernooien ter wereld. Waar zie je de grootste mogelijkheden om je spel te verbeteren en verder te leren?

"Als ik me ooit via de European Tour qualifiers zou kwalificeren voor het podium, zou dat natuurlijk een geweldige prestatie zijn. Ik zou daar heel graag staan, omdat het me enorm zou helpen om beter om te gaan met zenuwen. De eerste keer zal zeker moeilijk zijn, maar als je eenmaal voor zo'n groot publiek hebt gespeeld denk ik niet dat er iets is dat je dan nog nerveus kan maken. Daarna zullen de vloerevenementen vast veel relaxter aanvoelen. Wat ik vaak merk aan mijn eigen spel, is dat als mijn tegenstander niet goed speelt, ik ook niet op mijn best ben. Wanneer mijn tegenstander een 45 gooit, gooi ik vaak ook maar een 43. Als hij een 180 gooit, dan gooi ik ook ineens een 140. Ik hoop, vooral omdat dit op de tour zo zelden voorkomt, dat ik dit patroon kan doorbreken en altijd op mijn hoogste niveau kan spelen. Dan kan ik de zwakke punten van mijn tegenstanders beter benutten. Dat is voor mij persoonlijk het belangrijkste.

In het algemeen is dit een fantastische kans om mijn plek in de wereld van darts te vinden en te evalueren of dit de levensstijl is die ik wil leiden. Het moet gezegd worden dat het een enorme verandering in je leven is en veel tijd en toewijding vergt. Nu besteed ik veel meer tijd op het oefenbord, omdat ik niet achteraan in de tour wil eindigen. Deze twee jaren zullen bepalend zijn om te ontdekken of ik er klaar voor ben. Ik zet alles op alles en kijk uit naar de tijd en de uitdaging die voor me liggen. Niemand kan me ooit afnemen dat ik op de tour heb gespeeld."

Lees ook

World Series of Darts Order of Merit 2025: Stephen Bunting aan de leiding na Bahrain Darts Masters

Abonneer je op onze nieuwsbrief

Schrijf je vandaag nog in!!

Abonneren