Gerwyn Price heeft opnieuw bewezen dat hij op het grootste podium nog steeds tot de absolute wereldtop behoort. De voormalige wereldkampioen toonde veerkracht tijdens de groepsfase van de Grand Slam of Darts, waarin hij na een moeizame start uiteindelijk als groepswinnaar doorging. Price versloeg in zijn laatste groepswedstrijd Stefan Bellmont met 5-1.
Ondanks een nederlaag in zijn eerste groepswedstrijd tegen Ricky Evans wist de Welshman zijn vorm terug te vinden en straalde hij na afloop vertrouwen uit: “Ik speel goed, maar ik heb nog niet gepiekt – er komt nog veel meer",
zegt een van vertrouwen blakende Price.
Een nerveuze start
Na zijn openingsnederlaag leek Price even uit balans, maar zoals zo vaak in zijn carrière wist hij de knop om te draaien. “Het was duidelijk een langzame start,” zei hij. “Ik baalde dat ik de eerste wedstrijd verloor, maar ik ben blij dat ik de groep heb gewonnen. Het was een nerveuze wedstrijd – ik heb het waarschijnlijk niet de hele wedstrijd laten zien, behalve tegen het einde, toen ik gewoon probeerde te winnen.”
Wat opviel, was dat Price ondanks zijn koele blik op het podium toch toegaf dat de spanning hem niet onberoerd liet. “Ik was de hele wedstrijd gespannen,” gaf hij toe. “Soms speel ik beter als er druk op de ketel staat. Ik concentreerde me enorm tijdens die partij, want ik wilde koste wat kost doorgaan.”
Het is typerend voor Price: een speler die leeft op emotie, die zijn kracht vindt in drukmomenten en die ondanks alles nooit opgeeft. Zijn reputatie als vechter en zijn vermogen om te herstellen na tegenslag blijven indrukwekkend.
Het bijgeloof van de 'The Iceman'
Een van de meest opvallende aspecten aan Price’ optreden in Wolverhampton is zijn terugkeer naar oude gewoontes – letterlijk. De Welshman stond weer op het podium in zijn klassieke zwarte shirt en droeg zijn vertrouwde zwarte schoenen. Volgens hem geen toeval, maar pure noodzaak.
“Ik ben een beetje bij mijn zwarte en witte schoenen gebleven,” vertelde hij met een glimlach. “Mijn vriend John is een tijdje weggeweest, en als hij bij me is, is dat altijd een goed voorteken. Hij zei: ‘Ga terug naar je zwarte schoenen – weg met die Nathan Aspinall sportschoenen!’ Dus dat heb ik gedaan, en ja, het heeft gewerkt.”
Hoewel hij met andere schoenen ook succes had – hij won zelfs een World Series-evenement met een ander paar – gelooft Price dat de ‘oude favorieten’ hem simpelweg meer geluk brengen. “Ja, ik heb met die andere schoenen ook gewonnen, maar ik heb er veel meer gewonnen met deze!” grapte hij.
En het bijgeloof gaat verder dan kleding. “Ik verblijf buiten Wolverhampton en daar is een lege parkeerplaats,” vertelde hij. “De afgelopen nachten parkeerde ik steeds op dezelfde plek, maar vanavond stond er ineens een auto. Dat speelde echt een beetje met mijn hoofd!”
Het zijn de kleine rituelen die Price houvast geven – gewoontes die helpen om rust te vinden in een omgeving waar de druk torenhoog is.
“Ik heb nog niet gepiekt”
Ondanks zijn groepswinst is Price kritisch op zichzelf. Hij is tevreden met zijn vorm, maar weet dat er meer in zit. “Ik speel behoorlijk goed, maar ik heb mijn piek nog niet bereikt,” zei hij. “Ik oefen ongelooflijk goed, maar het gaat erom dat ik dat niveau ook op het podium laat zien. Er zijn nog veel versnellingen over, er zit nog veel meer in de tank – het is alleen de kunst om dat eruit te halen wanneer het er echt toe doet.”
Die uitspraak vat zijn huidige mindset perfect samen: tevreden, maar hongerig. Price oogt mentaal scherper dan ooit, mede dankzij een bewuste focus op zijn mentale ontwikkeling. “Ik heb vorig jaar voor het WK een cursus sportpsychologie gevolgd,” legt hij uit. “Dat heeft me echt geholpen om positiever te denken en beter met spanning om te gaan. Sindsdien voel ik me sterker en constanter.”
Kritiek? “Dat motiveert me alleen maar”
De Welshman staat bekend als een speler die niet vies is van een beetje controverse. Hij weet dat hij niet ieders favoriet is – en dat lijkt hem alleen maar extra te motiveren. “Ik heb eigenlijk liever dat mensen me neerhalen dan dat ze anderen ophemelen,” zegt hij resoluut. “Het zorgt ervoor dat ik hun ongelijk wil bewijzen. Mensen zeggen dat ik klaar ben of op mijn retour, maar ik had vorig jaar misschien mijn slechtste seizoen en sta nog steeds in de top 10. Als ik dit jaar eindig in de top 8, heb ik volgend seizoen een vrij jaar.”
Price benadrukt dat zijn successen op de Pro Tour en Players Championships hem in een sterke positie brengen. Zijn statistieken liegen er niet om: in 2025 won hij al vier Players Championship-titels – meer dan wie dan ook op de vloer. “Ik ben nummer één op de Pro Tour en nummer één op de Players Championship-lijst,” zegt hij met overtuiging. “Als je kijkt naar verdiend prijzengeld, sta ik in de top vijf of zes. Dus ja – stel mij niet in vraag, stel de anderen in vraag.”
Premier League-debat: “Ik verdien die plek”
Een heet hangijzer in het dartswereldje is de vraag wie een plek verdient in de
Premier League Darts van volgend jaar. Price, die in het verleden zowel succes als teleurstellingen kende in het prestigieuze evenement, windt er geen doekjes om. “Ik denk dat ik dit seizoen een van de beste spelers ben,” stelt hij. “Vorig jaar was ik verschrikkelijk, maar nu hoor ik er gewoon bij.”
Op de suggestie dat de jonge Engelse dartster
Beau Greaves mogelijk een uitnodiging zou krijgen, reageerde Price opvallend scherp: “Ja, ik denk dat dat een beetje een grap is, om eerlijk te zijn. Ik weet het niet.”
Hoewel hij vroeger gevoelig was voor kritiek, zegt Price dat hij zich daar niet langer door laat leiden. “Vroeger zat het me dwars wat mensen over me zeiden, maar nu niet meer,” legt hij uit. “Ik heb gedaan wat ik heb gedaan. Als ik er volgend jaar niet in sta, dan verdient degene die erin staat het. Maar de afgelopen twaalf maanden ben ik een van de best presterende spelers geweest – het zou dus wel een beetje hard zijn als ik er niet in kom.”
De meest nerveuze groepsfase in jaren
Opmerkelijk genoeg gaf Price toe dat de groepsfase hem meer spanning bezorgde dan sommige finales. “Dat is waarschijnlijk het meest nerveuze dat ik in lange tijd ben geweest,” zei hij eerlijk. “Ik wilde gewoon de groep overleven en bij de laatste zestien komen. In een finale ben ik nooit echt nerveus – dat is het gekke eraan. De eerste ronde is altijd het zwaarst. Vandaag voelde ik die druk echt.”
Zijn plan tegen Stefan Bellmont was eenvoudig maar effectief: snel starten en de tegenstander geen ruimte geven. “Ik hou ervan om goed te beginnen en wat legs op het bord te krijgen om mensen onder druk te zetten,” verklaarde hij. “Het gebeurt niet altijd, maar of ik nu voor of achter sta, ik kan beide kanten op. Hem onder druk zetten was de sleutel – dat bracht hem aan het twijfelen, maar ik bleef gefocust op mijn eigen spel.”
Klaar voor de knock-outfase
Met de groepsfase achter de rug, kijkt Price vol vertrouwen naar het vervolg van het toernooi. Zijn volgende tegenstander is de Duitser Martin Schindler, die de laatste maanden in uitstekende vorm verkeert. Toch gelooft Price dat hij zijn lot in eigen handen heeft. “Hij speelt goed, maar ik concentreer me op mijn eigen spel,” zegt hij. “Als ik mijn beste niveau haal, denk ik dat ik erdoor kom. Doe ik dat niet, dan wordt het een strijd.”
Voor Price voelt de knock-outfase als een nieuw begin. “Het is net als bij het WK – je hebt eerst die groepsfase, daarna een vrije dag, en dan begint alles opnieuw. Nu begint het echte werk.”
Met zijn sterke vorm op de vloer, zijn hernieuwde zelfvertrouwen en zijn vastberadenheid om te pieken op het juiste moment, lijkt Price gevaarlijk goed gepositioneerd voor een nieuwe grote titel. “Soms heb je een beetje geluk nodig om een major te winnen,” besluit hij. “Misschien heb ik mijn geluk dit keer bewaard voor nu – voor dit toernooi, de Players Championship Finals en natuurlijk het WK.”
Een vrijere Iceman
Wat misschien wel het meest opvalt, is dat Price dit seizoen met meer rust en vrijheid speelt dan in de afgelopen jaren. Zijn successen op de vloer hebben de druk van de majors enigszins verlicht. “Als je Pro Tours en European Tours wint, pak je genoeg rankingpunten,” legt hij uit. “Dat haalt de druk van de ketel. Als je dat niet doet, voelt het alsof je móét presteren op tv. Maar ik heb mezelf goed ingedekt, dus ik kan nu vrijer spelen.”
En dat is te zien: een ontspannen, maar gefocuste Gerwyn Price is misschien wel de gevaarlijkste versie van zichzelf. De man die ooit werd uitgejouwd, uitgefloten en bekritiseerd, lijkt zijn balans te hebben gevonden – tussen kracht en controle, emotie en kalmte.
“Mentaal zit ik op een goede plek,” zegt hij vastberaden. “Het gaat erom dat ik presteer als het er echt toe doet. En geloof me – het beste moet nog komen.”