Mardle wil darters mediatraining geven: 'Maar jammer genoeg bots ik steeds op een muur'

Wayne Mardle pleit al lange tijd voor mediatraining bij de PDC. Tot zijn eigen frustratie zijn er echter amper spelers die daarvoor blijken op te staan.

Mardle geeft in zijn nieuwe boek 'Slinging Arrows, how (not) to be a professional darts player)' geeft Mardle uiting aan zijn frustratie. "Als sport zijn we niet zo slecht als voetballers (niemand is zo slecht als voetballers) maar af en toe zitten we er niet ver naast, en ik ben al campagne aan het voeren voor nieuwe spelers om een opleiding te krijgen in hoe ze zich moeten gedragen voor de camera sinds tenminste 2005. Ik overtuigde de PDC om een keer een sessie te organiseren, maar er kwam niemand opdagen. Mijn motivatie was niet geheel onzelfzuchtig. Toen ik nog prof was, was er een periode dat tv-ploegen erachter kwamen dat de meeste spelers ofwel weinig spraakzaam waren, totaal onverstaanbaar, waarschijnlijk per ongeluk vloekten, of alle drie. Dus als ze een speler op een toernooi wilden spreken, kozen ze altijd één van de twee mensen: mij, of Phil Taylor. Als Phil nee zei, vroegen ze mij, en als ik nee zei, vroegen ze hem."

Spelers weigerachtig

"En dat is wat me ertoe bracht om uiteindelijk te zeggen: 'Kijk, Phil, ik kan hier niet al het zware werk doen, andere spelers hebben mediatraining nodig - ze kunnen week in week uit op TV te zien zijn, en op dit moment maken ze een aanfluiting van het spel", zegt Mardle. De spelers die ik had voorgesteld voor mediatraining waren echter niet blij met dit idee. 'We doen het niet, snauwden ze. We zijn hier om te darten, niet om te praten, we willen geen mediatraining doen en we veranderen niet van gedachten.' Veel van die spelers lopen nog steeds rond, en het verbaast me niet dat ze nog steeds moeite hebben om een samenhangende zin te vormen als de camera op hen gericht is."

Mardle werd zelf beroemd met een rood gezicht na een kleurrijk interview live op de Nederlandse televisie in 2006. "Als ik aankomende dartspelers één advies kan geven, dan is het dit: in godsnaam, als je een interview doet, vraag dan van tevoren wat er eigenlijk gebeurt!

Rel met Taylor

Intussen werkt Mardle al jarenlang voor Sky Sports. "Als interviewer heb ik mijn eigen deel van kleffe momenten gehad en ze zijn niet ideaal als je live op tv bent. Op het wereldkampioenschap van 2015 interviewde ik Phil Taylor, en op dat moment, nou ja, was hij niet meer de Phil Taylor die de dartswereld ooit kende, hij was veranderd. Hij was niet langer de beste speler op de planeet. In plaats van het te verwerken, reageerde hij zijn frustratie af op andere mensen in de dartswereld."

Hij werd agressief in wedstrijden", vervolgt Mardle."In interviews deed hij nog moeilijker dan gewoonlijk. Misschien had ik wat voorzichtiger moeten zijn, maar ik vroeg hem: 'Je speelde heel goed in bepaalde delen van de wedstrijd, maar je liet Kevin Painter toe om je te pakken, waarom was dat?' 'Waarom vraag je me dat?', schamperde hij. 'Je zet me voor schut.' Hij werd erg defensief en echt heel boos. Maar ik ben niet iemand die zich terugtrekt uit dat soort situaties. Phil vond echter dat ik hem voor schut zette. We lieten het uiteindelijk zo. Ik was blij dat we live op tv waren, want ik kreeg sterk het gevoel dat hij me in elk ander scenario had kunnen slaan", besluit Mardle.