"Uiteraard kan ik dit toernooi winnen" - Justin Hood overleeft kraker tegen Danny Noppert en kijkt al verder

Justin Hood heeft op het WK Darts 2026 een wedstrijd gespeeld die nog lang zal worden herinnerd. In een duel van uitzonderlijk hoog niveau trok de Engelsman aan het langste eind tegen Danny Noppert, een van de beste spelers van het afgelopen jaar. Met een gemiddelde boven de 100, ijzersterk scorend vermogen en vooral een ijzeren kalmte op de beslissende momenten liet Hood zien dat hij niet zomaar een nieuwkomer is, maar een speler die thuishoort op het grootste podium van de dartswereld.

Na afloop oogde Hood opvallend nuchter, bijna laconiek, over wat hij zojuist had gepresteerd. “Het was een goede wedstrijd,” begon hij. “Ik zou niet zeggen dat ik hem erin heb laten komen. Zijn finishes onder druk waren gewoon ongelooflijk goed. Dat is Danny ten voeten uit. Een geweldige speler en een geweldige kerel. Maar ik ben over de streep gekomen, dus ik ben ontzettend blij.”

Voor Hood was het pas zijn tweede wedstrijd ooit op het WK-podium, maar daar was weinig van te merken. Waar veel debutanten zichtbaar worstelen met spanning, bleef hij koel, zelfs toen de wedstrijd in de slotfase op het scherpst van de snede werd gespeeld. Op de vraag hoe hij zijn kalmte wist te bewaren, volgde een antwoord dat zijn mentaliteit perfect samenvatte. “Een beetje dik zijn helpt,” grapte hij. “Maar serieus: het is gewoon een potje darts. Het maakt niet uit of je hier speelt of in de lokale kroeg. Als ik goed speel, kan ik winnen. En als ik niet goed speel, krijg ik nog steeds kansen. Je moet ze alleen pakken, en dat heb ik vanavond gedaan.”

Die nuchtere benadering lijkt de sleutel tot zijn succes. Hood weigert het spel groter te maken dan het is. Geen overmatige druk, geen angst voor de omgeving, maar volledige focus op zijn eigen spel en zijn eigen kansen.

Dat Hood geen ontzag heeft voor reputaties, maakte hij ook duidelijk toen hij sprak over de tegenstanders die hij dit jaar al heeft verslagen. “Ik heb Danny dit jaar al een paar keer verslagen op de Tour. Ik heb Gary Anderson verslagen, ik heb James Wade verslagen. Niemand is beter dan iemand anders. Het gaat allemaal om de dag zelf.”

Volgens Hood is het niveauverschil aan de top kleiner dan veel mensen denken. “We kunnen allemaal 100 gemiddeld gooien. We kunnen allemaal ook 90 gemiddeld gooien. Hij gaf me geen kans, ik heb mijn strepen verdiend vanavond. En het is vooral fijn om mezelf te bewijzen dat ik dit ook op het grote podium kan.”

Dat bewijs kwam niet alleen in de vorm van de overwinning, maar ook in de cijfers. Met een gemiddelde van 103 liet Hood zien dat hij zijn beste spel bewaart voor het televisietoneel.

Waar sommige spelers voorzichtig blijven in hun uitspraken, is Hood daar niet één van. Op de vraag hoe ver hij kan komen als hij deze vorm vasthoudt, was zijn antwoord glashelder. “Ik kan het toernooi winnen. Zo simpel is het. Als ik elke wedstrijd dit niveau haal, wordt het heel moeilijk om mij te verslaan.”

Het is een uitspraak die bij sommigen misschien als bravoure klinkt, maar wie zijn optreden zag, begrijpt waar dat vertrouwen vandaan komt. Hood gelooft niet alleen in zijn spel, hij is er rotsvast van overtuigd dat hij nog beter kan. “Ik denk dat ik me zelfs kan verbeteren ten opzichte van vanavond. Hopelijk komt dat eruit in de volgende wedstrijd.”

Opvallend is dat Hood zichzelf omschrijft als een betere speler op televisie dan op de Pro Tour. “Ik ben veel beter dan ik soms laat zien,” legde hij uit. “Dit jaar heb ik gemiddeld zo’n 92 gegooid, maar ik ben echt een betere speler dan dat. Op tv komt het er bij mij beter uit, en dat heb ik in de laatste twee wedstrijden laten zien.”

Waar andere spelers tijd nodig hebben om te wennen aan het tourleven en de grote podia, lijkt Hood zich juist te voeden met de aandacht. “Ik hou ervan,” zei hij zonder aarzeling. “De laatste twee wedstrijden hebben bewezen dat ik een betere speler ben op het podium dan daarbuiten. Het is niet dat ik me verveel op de Tour, maar de sfeer, het publiek – dat helpt me enorm. Ze hebben me vanavond echt geholpen.”

Tijdens de wedstrijd kreeg Hood meerdere zware finishes tegen, waarbij zijn tegenstander telkens toesloeg op momenten dat het pijn deed. Toch bleef Hood uiterlijk rustig, al gaf hij toe dat zijn lichaamstaal soms iets anders suggereerde. “Van binnen bleef ik positief,” zei hij. “Maar soms moet je even je hoofd schudden. Laat Danny maar denken dat hij je raakt. Dat doet hij niet. Niemand raakt me. Totdat hij die dubbel gooit om me te verslaan, ben ik nog steeds in de wedstrijd.”

Die instelling betaalde zich uit in de beslissende set, die door kenners werd bestempeld als darts van het allerhoogste niveau. Of het zijn beste scorende set ooit was, liet Hood in het midden. “Geen idee, ik heb de statistieken nog niet gezien. Ik heb gewonnen. Als de cijfers geweldig zijn, mooi. Zo niet, ook goed. Het maakt niet uit, toch?”

Hoewel deze overwinning speciaal was, blijft Hood gefocust op het grotere doel. “Nee, dit zijn niet de avonden waar ik van droom,” zei hij eerlijk. “Ik droom van die WK-finale, van het omhoog houden van die beker. Dit is gewoon onderdeel van de reis.”

Die reis voert hem na Kerstmis naar de derde ronde. Hoe hij de feestdagen gaat doorbrengen, weet hij nog niet precies, maar één ding lijkt zeker: eten zal een grote rol spelen. Lachend zei hij dat hij misschien in de buurt blijft vanwege de uitstekende Chinese restaurants. “Ik ben binnen een week failliet, met de hoeveelheid eten die ik ga bestellen.”