“Kerst telt dit jaar niet voor mij. Ik heb niets te vieren” - Raymond van Barneveld op zoek naar antwoorden na teleurstelling op het WK Darts

De vroege uitschakeling van Raymond van Barneveld op het WK Darts heeft diepe sporen nagelaten. De 58-jarige Hagenaar verloor in Londen met 3-0 van Stefan Bellmont en ziet zijn toernooi opnieuw voortijdig eindigen. Voor Van Barneveld voelt de nederlaag als het pijnlijke sluitstuk van een seizoen dat hij zelf omschrijft als mislukt. De conclusie is hard, maar voor hem onontkoombaar: er moet iets veranderen.

Waar de meeste darters rond deze periode uitkijken naar de feestdagen, beleeft Van Barneveld een sombere kerst. “Kerst telt dit jaar niet voor mij. Ik heb niets te vieren”, zegt hij tegen NU.nl. De nederlaag tegen Bellmont werkt nog door en maakt duidelijk hoe ver hij is afgedreven van het niveau dat hij zichzelf oplegt.

Van Barneveld probeerde zijn verlies niet te verbloemen. Hoewel hij vond dat hij niet slecht speelde, erkende hij dat zijn Zwitserse tegenstander boven verwachting presteerde. “Uiteindelijk koop je niks voor oké spel. Ik heb twee legs gepakt tegen de nummer 111 van de wereld. Als mensen het krantje openslaan, zien ze dat Van Barneveld 3-0 klop heeft gekregen.”

Die harde realiteit tekent de fase waarin Van Barneveld zich bevindt. Zijn WK-exit staat volgens hem symbool voor “weer een weggegooid jaar”. De vijfvoudig wereldkampioen begon het seizoen met ambitie, speelde alle Pro Tours en reisde veel, maar zag zijn positie op de wereldranglijst verder afglijden. De inspanning leverde nauwelijks rendement op.

Na de nederlaag klonken opnieuw stemmen die Van Barneveld adviseerden om te stoppen. Dat is voor hem echter geen reëel scenario. Niet omdat hij sportief nog gelooft in makkelijke successen, maar omdat de financiële ruimte ontbreekt. “Ik heb misschien miljoenen aan prijzengeld verdiend, maar veel is opgegaan aan de Belastingdienst, een scheiding en reiskosten. Ik zal door moeten.”

Dat ‘doorgaan’ betekent volgens Van Barneveld niet simpelweg blijven gooien zoals hij dat nu doet. Hij beseft dat zijn carrière alleen te redden is met een ingrijpende koerswijziging. De voorbije jaren probeerde hij verschillende vormen van begeleiding, van mental coaching tot hypnotherapie en meditatie. Geen daarvan bracht hem structureel terug naar zijn oude niveau.

De Hagenaar wil het nu anders aanpakken. Centraal daarin staat de zoektocht naar een persoonlijke begeleider die hem dagelijks aanstuurt. “Ik zoek iemand die mij motiveert, een dwingeland”, zegt Van Barneveld. “Iemand die zegt: ‘Meneer van Barneveld, ook jij moet netjes als iedere andere burger een werkdag van 9.00 uur tot 17.00 uur draaien. Daarna mag je doen waar je zin in hebt.’ Ik heb structuur nodig in mijn leven, ook qua training. Die ontbreekt nu.”

Zelf discipline opbrengen blijkt al jaren lastig. Van Barneveld is daar open over. “Het lukt me al jaren niet om mezelf een schop onder m’n reet te geven.” Begin 2024 sprak hij al de wens uit om fitter te worden, omdat jongere spelers hem op fysiek vlak voorbij zijn gegaan. Die plannen kwamen nooit echt van de grond.

“Ik zou willen afvallen en fitter worden, maar ik ben een ‘Jantje lui’. Soms zit ik dagenlang op de bank op m’n telefoon te scrollen en doe ik niks. Ik sta niet eens op om met koptelefoon een rondje te gaan lopen. Ik heb een inspirator nodig die me van de bank af krijgt.”

Naast fysieke begeleiding zoekt Van Barneveld vooral iemand die hem mentaal in het gareel houdt. Hij ziet zelf hoe hij tijdens wedstrijden in patronen vervalt die hem eerder schaden dan helpen. “Meerdere shafts, verschillende flights, je wil niet weten wat ik allemaal in m’n koffer had gegooid. Dan maak je jezelf op voorhand gek. Een begeleider had gezegd: ‘Kap daar nou eens mee, Ray.’”

Ook de praktische organisatie rond wedstrijden speelt hem parten. Van Barneveld haalde het voorbeeld aan van zijn duel tegen Bellmont. “Op de dag van de wedstrijd tegen Bellmont zou ik om 16.00 uur worden opgehaald door een shuttlebus, maar die arriveerde pas om 16.30 uur. Ik kon maar 2,5 uur voorbereiding pakken in plaats van 3 uur. Voor ik het wist moest ik het podium op. Ik begon zwaar opgefokt aan de partij.”

Volgens hem had een vaste begeleider hier direct ingegrepen. “Ik heb een begeleider nodig die tegen het hotelpersoneel had gezegd: ‘16.00 uur is 16.00 uur en dan gaat Van Barneveld naar die zaal.’ Ik zoek iemand die dag en nacht voor me klaarstaat om van alles te regelen en met wie ik lief en leed kan delen.”

Van Barneveld is realistisch over de moeilijkheid van die zoektocht. “Ik ben niet de leukste na nederlagen, dus diegene moet met mij kunnen omgaan.” Daarnaast speelt ook de financiële kant een rol. “Zo iemand moet ook 2.000 tot 4.000 euro per maand verdienen. Ga die centjes maar ophoesten als je zelf niet veel prijzengeld pakt. Ik hoop dat er sponsoren zijn die kunnen helpen.”

Stoppen is voorlopig geen optie. Van Barneveld is vastbesloten om nog minstens twee jaar door te gaan. “Ik schrik me al drie jaar wezenloos van mijn niveau. Maar ik ga sowieso tot m’n zestigste door”, zegt hij. “Triple 20 dus. Dan maak ik nog twee WK’s mee, tenzij ik me daar niet meer voor plaats. Dan is de lol er snel af.”

Het vooruitzicht om de laatste jaren van zijn loopbaan in de marge van het circuit door te brengen, noemt hij onverteerbaar. “Laatst zei iemand bloedserieus tegen me: ‘Je hebt toch niets te verliezen, geniet lekker van het gooien.’ Dat is het domste wat je tegen mij kunt zeggen. Alleen winnen telt. Daarvoor moet vanaf nu alles wijken,” zo besluit Van Barneveld.