Adrian Lewis, een van de meest getalenteerde spelers aller tijden, geniet sinds april vorig jaar van een sabbatical van zijn professionele carrière. In 2025 keert 'Jackpot' echter terug op het dartscircuit, te beginnen in de MODUS Super Series.
Na zijn grote aankondiging was de tweevoudig wereldkampioen te gast bij Wayne Mardle in de meest recente aflevering van William Hill's Club 501 Podcast. "MODUS gaat mijn schema beheren. Ik en Jason Thame (eigenaar van MODUS, red.) praten al een paar maanden met elkaar," zo begint Lewis zijn verhaal. "We hebben een paar dingen uitgezocht en hij vroeg of ik mee wilde doen aan de MODUS Super Series."
Aanvankelijk was Lewis echter niet helemaal zeker van een terugkeer als darter. "Ik had zoiets van 'ooh, ik weet het nog niet. Volgend jaar gaan we het proberen. En zo is het allemaal tot stand gekomen," legt hij uit. Net als de meeste dartfans is Mardle benieuwd of er een weg terug is naar het grote werk en de grootste podia van de PDC.
"Ik ga eerst kijken waar ik sta," antwoordt Lewis na even te hebben nagedacht. "Natuurlijk doe ik volgend jaar de MODUS Super Series. Dan ga ik kijken waar ik sta, hoe mijn spel is en of ik het leuk vind. Daarna wil ik natuurlijk graag naar de Q-School."
Lewis heeft op dit moment nog een PDC Tour Card tot het einde van het jaar. De Engelsman sluit niet uit dat hij daar ergens in de komende maanden nog gebruik van gaat maken. "Schrijf het niet af. Ik sprak Barry Hearn laatst en ik zei dat ik misschien ga meedoen aan het WK-kwalificatietoernooi'', zo doelt hij op het kwalificatietoernooi voor Tour Card-houders op maandag 25 november.
Inmiddels is Lewis nu bijna anderhalf jaar niet op het PDC-circuit te bewonderen. Lewis legt uit dat het altijd het plan was om tijdelijk te stoppen en niet om zijn carrière volledig te beëindigen. "Het was nooit mijn bedoeling om de darts voor altijd op te bergen. Weet je, ik zei dat ik een pauze nam, ik heb nooit gezegd dat ik met pensioen ging en er was altijd een mogelijkheid dat ik terug zou komen," vervolgt hij. "Ik had niet echt de honger, waarvan ik wist dat ik die nodig had om te slagen. Mijn vrouw heeft een ongeneeslijke nierziekte, dus we waren vaak in het ziekenhuis. Mijn dochter is gehandicapt, ze heeft autisme en het werd me allemaal te veel. Dat gaat natuurlijk niet weg, maar we kunnen leren ermee om te gaan."