TERUG IN DE TIJD MET: Kyle Anderson - Australische topdarter die ons veel te vroeg verliet

In deze rubriek keren we regelmatig terug in de tijd met een bepaalde darter. Ter gelegenheid van de Auckland Darts Masters, een toernooi dat deze maand plaatsvindt en in 2017 gewonnen werd door Kyle Anderson, doen we dat vandaag met de betreurde Australiër.

Kyle Anderson werd geboren op 14 september 1987 in Subiaco. Hij was van aboriginal afkomst en was daar ook bijzonder fier op. Hij begon zijn carrière bij de BDO waar hij al snel zijn talent toonde door in 2010 het Japan Open te winnen. Datzelfde jaar speelde hij ook zijn enige major bij de BDO, op de Winmau World Masters strandde hij echter bij de laatste 72.

In 2012 won Anderson de Oceanic Masters en daardoor mocht hij zijn debuut maken op het PDC-WK 2013. In de openingsronde had hij kansen om de eerste twee sets te winnen, maar uiteindelijk moest hij toch met 3-0 het onderspit delven tegen Steve Beaton. Toch had Anderson getoond wat hij in zijn mars had en keerde hij vol vertrouwen terug naar Australië.

In 2013 domineerde hij het Australische circuit met maar liefst zeven toernooizeges. Anderson eindigde hierdoor als eerste op de Australische ranking en zo mocht hij in 2014 opnieuw deelnemen aan het WK Darts. In de openingsronde zorgde hij daar voor sensatie toen hij bij een 2-1 achterstand in sets tegen Ian White een negendarter gooide. Het was op dat moment pas de zevende negendarter in de geschiedenis van het WK Darts. Het was overigens best een historische avond in Alexandra Palace, amper een uur had Terry Jenkins immers ook een negendarter gegooid, waardoor beide spelers de cheque van 30000 pond moesten delen.

Het was wel de laatste leg die Anderson dat WK won, White toonde na de negendarter geen genade en won de wedstrijd met 3-1. Een maand later trok hij vol ambitie naar Q-School in de hoop daar een PDC Tour Card te veroveren. En dat deed hij ook met succes, op de eerste dag won hij zes opeenvolgende wedstrijden, zodat in de finale Keegan Brown het laatste obstakel was richting een Tour Card. Anderson won ook die wedstrijd en verzekerde zich zo van een Tour Card. De Australiër zag het constante heen en weer vliegen tussen Engeland en Australië echter niet zitten en dankzij een sponsor kon hij zich permanent vestigen in Engeland om zo de volledige Pro Tour af te werken.

Sommige spelers hebben een lange 'inloopperiode' nodig bij de PDC, maar dat bleek bij Anderson niet het geval te zijn. Na amper enkele maanden op de Pro Tour wist hij immers al de halve finales te bereiken op een Players Championship, maar opnieuw stond White in de weg van meer succes. Anderson bleef echter regelmatig presteren en wist zelf regelmatig van enkele grote namen te winnen. Op de Sydney Darts Masters wist hij dat jaar ook voor een enorme verrassing te zorgen door in de eerste ronde te winnen van Raymond van Barneveld. In de kwartfinales versloeg hij in een volledig Australisch duel Simon Whitlock, maar in de halve finales was Phil Taylor uiteindelijk met 10-4 te sterk.

In 2015 was het bij zijn derde poging op het WK Darts eindelijk prijs en wist hij na een zege tegen Beaton eindelijk voorbij de eerste ronde te komen. Een ronde later strandde zijn avontuur echter na een 4-2 nederlaag tegen Andy Hamilton. De maanden erna bleef hij heel regelmatig presteren en rukte zo op naar de top 64 van de wereldranglijst. Op het WK Darts 2016 versloeg hij in de eerste ronde Brendan Dolan maar stootte vervolgens op Vincent van der Voort, die met 4-2 te sterk was.

Enkele maanden daarna bereikte hij voor het eerst de kwartfinales op een major. Op de UK Open versloeg hij achtereenvolgens Andy Hamilton, James Wilson en Benito van de Pas. De kwartfinale bleek uiteindelijk wel een zware anticlimax want Anderson ging met 10-0 de boot in tegen Jelle Klaasen. Datzelfde jaar mocht Anderson met Simon Whitlock ook aantreden op de World Cup of Darts. Het Australische tweetal deed het uitstekend, maar na zeges tegen Duitsland en Denemarken moesten ze in de kwartfinales hun meerdere erkennen in Nederland.

Door visumproblemen kon Anderson de laatste toernooien van 2016 niet in actie komen en moest hij zelfs verstek laten gaan voor het WK 2017. Zijn visumproblemen raakten begin 2017 toch opgelost en 2017 uiteindelijk veruit het succesvolste jaar uit zijn carrière te zijn. Anderson kroonde zich midden dat jaar voor het eerst tot rankingwinnaar na een toernooizege op Players Championship 17 door in de finale Kevin Painter te verslaan.

'The Original' bleek gelanceerd en won wat later ook de Auckland Darts Masters, een toernooi van de World Series of Darts. In de finale versloeg hij zijn landgenoot Corey Cadby. Later dat jaar bereikte Anderson ook nog de halve finales op het European Championship, waar hij opnieuw een negendarter gooide en uiteindelijk pas in de laatste en beslissende leg verloor van Michael van Gerwen.

Anderson, wiens broer Beau tot 2017 ook actief was in de PDC, was ook in 2018 en 2019 actief op de Pro Tour, maar nieuwe grote zeges bleven uit. Na de start van de coronapandemie in maart 2020 besloot Anderson om terug te keren naar Australië. Begin 2021 leverde hij zijn Tour Card in om zijn gezin bij te staan bij de aanstaande geboorte van zijn tweede kind.

Op 24 augustus 2021 werd de dartswereld opgeschrikt met wel heel slecht nieuws. Anderson, die al enige tijd in het ziekenhuis verbleef, was overleden aan de gevolgen van nierfalen. Hij werd slechts 33 jaar en liet een vrouw en twee kinderen achter. Na hun eindzege op de World Cup of Darts 2022 droegen Simon Whitlock en Damon Heta hun titel op aan Anderson. Ook werd er vanuit de dartswereld een crowdfunding-actie opgezet om het gezin van Anderson financieel te ondersteunen.

De Australiër was een bijzonder graag geziene speler op het circuit, waar niemand een kwaad woord over kon zeggen. Hij wordt dan ook tot op vandaag bijzonder hard gemist.